Tasarımı Kontrat Yerine Koymak
Gözlem: Müşteri, yazılım firmasına taleplerini en çok tasarım üzerinden dayatıyor. Kontrat, analiz, bilmem ne bir kenara; iki taraf arasındaki hesaplaşma hep tasarımların sonuçla karşılaştırılması üzerinden yapılıyor.
Uygulamada yazılım firması ile müşteri arasındaki geçer kontrat tasarım oluyor. Oysaki tasarımı yapan tasarımcı müşterinin iş gereksinimlerini bilmiyor. Beklenen özelliklerin görsel bir karşılığı yoksa bunlar tasarımda ifade edilmiyor.
Tasarımı geçer kontrat haline getirmek tasarımcıyı da iş analistine dönüştürmek oluyor. Peki tasarımcı sizin iş ihtiyaçlarınızı bütünsel olarak değerlendirmeyi umursuyor mu? Tabi ki umursamıyor. Onun işi değil çünkü.
Yazılıma tam olarak vakıf olmayan yönetici kadrolar yapılan işi "elle tutulur" hissettikleri şeyler üzerinden değerlendirme eğiliminde. Mevcut bilgileri ile elle tutabildikleri ise ancak tasarım. Dolayısı ile tasarımcı otomatikman başarısız bir iş analistiğine terfi ediyor.
Proje sürecinin en kritik aşaması olan analizi angarya görüyoruz. Harcanan vakti israf kabul ediyoruz. Analiz ya hiç yapılmıyor ya da yapılan şey fiili kontratı teşkil edecek güveni vermiyor. Eğer elde güven veren, kapsayıcı bir analiz olursa alınan sonuçları iş beklentileri ile karşılaştırarak değerlendirmek de mümkün olur.
Analizi yapmadığımız, yapılan analiz yarım olduğu veya güven duyulmadığı için yapılan işler karışıyor. Sonlarla doğru bu yüzden stres ve gerilim artıyor.
Şimdi lütfen benimle beraber tekrar edin:
Tasarım kontrat değildir.
Tasarım kontrat değildir.
Tasarım kontrat değildir.
Analiz angarya değildir.
Analiz angarya değildir.
Analiz angarya değildir.
Şimdi derin bir nefes alalım ve iş hayatımıza daha pozitif, daha analizperver bir tutum ile dönelim :)
